Artystki i artyści
Marta Antoniak, Natalia Buchta, Grzegorz Bugaj, Michał Iwański, Agata Jarosławiec, Jędrzej Krzyszkowski, Michał Myszkowski, Adam Nehring, Kinga Nowak, Paweł Olszewski, Alicja Pakosz, Julia Szczerbowska, Radek Szlęzak, Katarzyna Wyszkowska.
Kiedyś to jeszcze ale teraz to już w ogóle
Niedoroczna wystawa prac studentów i kilku pedagogów zreaktywuje działalność Galerii ASP po przerwie covidowej.
„O sobie rzec mogę, że odkąd jestem błędnym rycerzem, jestem waleczny, pełen umiarkowania, wspaniałomyślny, dobrze ułożony, szczodry, dworny, śmiały, łagodny, cierpliwy, mężnie znoszący trudy więzienia i zaklęcia.” (Miguel de Cervantes, „Don Kichot z La Manchy”) Nawet jeśli tak, to jest to tylko twoje subiektywne odczucie, że tak jest, a jeśli nie, to czujesz, że tak nie jest, ale to właśnie dowodzi, że tak jest, ponieważ jeśli czegoś nie ma, to gdzieś jest, chociaż nie czujesz tego w tej chwili, ale mógłbyś. Wybór prac artystów na wystawie Kiedyś to jeszcze, ale teraz to już w ogóle może prezentować konflikt między rzeczywistością ogólnie przyjętą, a rzeczywistością znalezioną albo urojoną. Konflikt ten powstaje w wyniku sprzeczności między instynktownymi popędami a presją moralną i niedawno powstałymi normami istniejącymi w społeczeństwie. Objawia się on w kontekście długotrwałej niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb albo w zagrożeniach przyszłości; podmiot zmaga się z tymi zagrożeniami, ale nie może ich przezwyciężyć. Możliwe, że prezentowane prace poddają się owej narracji, ale kto wie? Człowiek jest kretem albo ślepym psem na łańcuchu kopiącym pod siebie i szukającym skarbu.
Kuratorka
Veronika Hapchenko
Marta Antoniak, Natalia Buchta, Grzegorz Bugaj, Michał Iwański, Agata Jarosławiec, Jędrzej Krzyszkowski, Michał Myszkowski, Adam Nehring, Kinga Nowak, Paweł Olszewski, Alicja Pakosz, Julia Szczerbowska, Radek Szlęzak, Katarzyna Wyszkowska.
Kiedyś to jeszcze ale teraz to już w ogóle
Niedoroczna wystawa prac studentów i kilku pedagogów zreaktywuje działalność Galerii ASP po przerwie covidowej.
„O sobie rzec mogę, że odkąd jestem błędnym rycerzem, jestem waleczny, pełen umiarkowania, wspaniałomyślny, dobrze ułożony, szczodry, dworny, śmiały, łagodny, cierpliwy, mężnie znoszący trudy więzienia i zaklęcia.” (Miguel de Cervantes, „Don Kichot z La Manchy”) Nawet jeśli tak, to jest to tylko twoje subiektywne odczucie, że tak jest, a jeśli nie, to czujesz, że tak nie jest, ale to właśnie dowodzi, że tak jest, ponieważ jeśli czegoś nie ma, to gdzieś jest, chociaż nie czujesz tego w tej chwili, ale mógłbyś. Wybór prac artystów na wystawie Kiedyś to jeszcze, ale teraz to już w ogóle może prezentować konflikt między rzeczywistością ogólnie przyjętą, a rzeczywistością znalezioną albo urojoną. Konflikt ten powstaje w wyniku sprzeczności między instynktownymi popędami a presją moralną i niedawno powstałymi normami istniejącymi w społeczeństwie. Objawia się on w kontekście długotrwałej niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb albo w zagrożeniach przyszłości; podmiot zmaga się z tymi zagrożeniami, ale nie może ich przezwyciężyć. Możliwe, że prezentowane prace poddają się owej narracji, ale kto wie? Człowiek jest kretem albo ślepym psem na łańcuchu kopiącym pod siebie i szukającym skarbu.
Veronika Hapchenko, 2020
Kuratorka
Veronika Hapchenko
